BİR GURBET MAHKUMU
Karanlık şarkılara döküldüm gurbetin sokaklarında,
Üstüme üstüme geldi yalnızlığın soğuk elleri. O çiçek çiçek açan baharlarım uzaklarda şimdi, Bir çırpıda buldum kendimi ümitsizlik sokaklarında. Ağlayan bir duvarım artık ! İçimde söküp atamadığım acılar taht kurdu. Unuttu dudaklarım gülmeyi çoktan ! Gül kokulu hayallerimi çaldılar yüreğimden... İşte yine yağmurlu akşamlarda kaldım, Çaresizlikler sardı dünyamı. Artık başımda soğuk kış günlerinin rüzgarı eser, Karanlık şarkılara döküldüm,yalnızlığın sokaklarında. Geceler saklar gözyaşlarımı ben uyuyamam ! Bir çırpıda geçtim gençlik yıllarımdan... Sonbaharın yaprakları gibi savruldu hayatım ! Bir dağ gibi büyüdü hasretler içimde, Bir mahkumum, her şey yasak,yaşamak, nefes almak ! Yaşamasam bu hatıralarla da, ölürüm sanıyorum artık ! Savruluyorum yalnızlığın kollarında, Bir sen varsın,gözlerimi güldürecek mutlulukla, Oysa çok çok...uzaklardasın... |