BIR YALNIZ KADIN
Çığlıklar içinde karanlık
Bürünmüş simsiyah tüllerine, Sere serpe Arsızca yayılmış ve Belemiş kendini her yere, umarsız. Baykuşların senfonisi karışmış Gecenin bir yarısına. Yıldızlar ürkek bakışlı, Ay saklanacak yer arar. Bir kadın ki, Girdabında hüznün. Batık, koca bir şehir gibi, Üstelik kendine bile yabancı . Yabanı sarmaşıklar içinde, Kurtulurcasına ruhu berzahtan; Başı boş adımlarla Dolandıkça dolanır, Labirente benzer sokaklarda. Adını bir türlü koyamadığı, Bir garip hüzün yüreğinde. Sanki, Ölüm ötesinden aşan Bir uğultu kulaklarında. Nal vuruyor Tam ortasına ortasına yüreğinin Ve yanıp tutuşuyor bedeni. Aklı cehennemin kuyusunda, Darağacında sallanır hayalleri. Elleri cebinde, yaşlı gözleri… Bir kadın Karanlığında gecenin... İzbe sokaklarda, Ölümü taşır aklında. Ölüm ötesinden gelen uğultulara Yol almakta Bir yalnız kadın… Fatma Çiçek (15) FOTOGRAF: FATMA CICEK |
şiir akışı berrak su gibi duru
akıntısına kapılmamak elde değil
değerli şairim kutlarım