YETMİYORYetmiyor sevda Yetmiyor bazen düşünmek Şu uzun kış gecelerinde Hüzne yer yoktur bilirim Gizlenmiş duygular vardır, onlar sarmaş dolaş Ne kadar sarsan kanar sevda Umutların evresinde Huzur veren kuşlar nerede Yeni doğan bir gün daha geçer Bülbül şakır durur pencerede Gözler gülümser gün ağardığında Hayat yaşamaya değer Bir bilebilsen Yetmiyor bazen sevmek Gönülde kıvılcımlar yüklüdür Sevdanın acıları vardır Anlamak lazım Bu kaçıncı kayboluş Kaçıncı kaçış Gidene yollar yokuş Yüreğime cam kırıkları dolmuş Batar durur lime lime Aşk bile suskun kalır bazen Kabullenmişim ben bu hayatı Yetmiyor bazen sevmek Elimde beyaz bir mendil Damlıyor gözyaşların üzerine Sevdiğim kırmızı bir gül Dikenine tutunur sevdam Kanatır her yanını Aşkı da ağlatır Sessizce şu kış gecelerinde Yılmadı bu gönül yılmayacak gibi Yetmiyor sevdan Yeter demesen bile Yetmiyor işte Ölmek bir ödül mü dersin Sevmekse kolay mı Yetmiyor sevdiğim Yetmiyor artık yetmiyor Behçet Bük Eskişehir |
yetmiyor bazen düşünmek
harikasınız
tebrikler
ilk şiirim olan İstanbul şiirinde demiştim
sizde beğenmiştiniz
ben alim İstanbulu seviyorum
zalim İstanbulu değil
işte sevdada da onun gibi bir şey
saygılar efendim