Tedirgin
Ay yürüyor bulutların nehrinde
çıkıp gelmediğin o sokaklarda sislere açılan kapılardayım. Bekleyenim çağıranım yok, yar bilinmez de değil ta yakınlarında bulduğum yerdeyim üşüyen sesini. Bu sokak eski çığlıklı bir denizmiş. martılar ve balıklar kaldırımlarında yosunlar boy atmış, çelimsiz, gövdesinde yaprağını besleyemeyen yüzyıllık bir çınara dönüşmüş. Meraklı ve utangaç uyandığım közde kıvılcımlanan rüyalarımda, soluğumla biçimlendirdiğim söz gece kuşkularımla vay aman! Servilerin tedirgin fısıldayışında bulup bulup kaybettiğim içtenlik, ezgilerim tamamlıyor evrenin kubbesini havada kar tanesi, uçak sesleri. |