- 1 -
Sonbahar da dartıp uzatmadı boyumu,
Yaz da geçdi öylesine.
Mevsimler düzüm düzüm...
Sengere yatıp düşman bekleyen askerim,
Ya ölecem, ya öldürecem.
Zaman kısasın üstünde durar
Çapa bilmesem de atımı
Yine de asker kimi
Ölümün ucunda
Ucunda oy, ucunda oy
Sabr kavrulup
Dil yorulup
Sıra sıra dağlar durup
Durup doğrulup
Yorulub oy, yorulub oy.
Çektiğim nefes yük götürmür artık,
Dönüb baksam sıra dağların şiş başından
Yaman yerdə yara çalar
yüküm yerde kalar oy, kalar oy.
Sengerde ölümü bekleyen askerim
Korku değil, korku hiç değil,
Ölümün ucunda başka bir şeydir
Sarsıdır, kanadır, anlatır, anladır.
Oy,oy, oyyy...
- 2-
Rüzgarı geride bırakan kurşun sancılınca küreyime
yalpaladım,
Isındı sırtım, kurşun ürküttü soyuğunu.
Korku azaltmaz acımı,
Azar yolunu.
Kurşundan başlayıb yayılır acı
dolaşır vücudumu.
Birden aydınlandı bütün dünya
Yitirdiyim her şey bir bir gelib durdu önümde,
Benim oldu.
Benden kopub arkada kalan zamanım geri döndü.
Geri aldım bir bir düşmanın benden aldıklarını
Tamlandın, bütünlendim,
İtilendim, bileylendim
Gözümde dimdik ayağa durdu alçalan dağlarım.
Kanımdan al çalan dağlarım
Yeşillendi, allandı
Baharlandı, bağlandı
Ağlandı kara kara bağlarım.
Ben şehit oluyorum...
Koyma kanım düşe yere
Ellerini uzat, ana.
Yıkılmayım düşman baar
Ellerini uzat, ana.
Ben şehit oluyorum!
-3-
Sengerimde biten ağaç gölge salmaz başıma
Son nefesim ağaçtaki son yaprak.
Son sözüm
Tüfeğimin ucundaki son kurşun.
Soyumamış tüfeğimin namlusu,
Tüfeğimin namlusundan çıkan kurşun
Düşmeyibdir hala yere,
Çatmayıbdır hedefe,
Yoldadır düşmanla benim aramda.
Son nefesimi son borc kimi veriyorum.
Tüfeğim yadigardı küçük kardeşime,
ben şehit oluyorum...
Gönder küçük oğlunu da,
ana, bayrağımı yerlür öpmüsin!
soyumasın tüfeğimin namlusu,
Oğlun ölse “toprak sana oğul olar”,
Avunmaya, övünmeğe nağıl olar.....
Ana ben şehit oluyorum...
Şehiiit …olu...yoo..ruuum…