Herkes Gider Herzaman
Herkes gider herzaman.
Öyle içten içe, sinsice; Hep bir yerlere yetişme endişesi. Bulutlar neyin peşinde? Gök bu denli berrak ve maviyken; Neyin peşinde bir yagmur uğruna? Neresi sıla neresi gurbet? Sordun mu bir buluta... Bir çam neden sevdalanir gökyüzüne? Toprak bu denli bağlıyken ona; Neyin peşinde bir gün ışığı uğruna? Neresi sevda neresi bela? Sordun mu bir günebakan’a. Gel zaman, git zaman... Herkes öldürür giderken herzaman... Ya yalını kendini, Ya yanılı sevdiğini. |