Aynalar söyleyin nedir bu boşluk?
Büyüdükçe büyür yürekte matem
Aydınlığımıza düşerken loşluk
Gecelerden taşar kuşluğa sitem

Mavi gözlerime morluklar düşer
Mevsimlerden hazan yoldaşım olur
Sabır kazanında nedamet pişer
Solgun fotoğraflar maziyi solur

Hayallerimize sinerken hüzün
Acılar dağ olur, yüreğim kanar
Birkaç kırışıktan ibaret yüzün
Gönül mahzeninde hissiyat yanar

Gölgeler yabancı izlerimize
Gün gelir gizemler olur aşikâr
Kara sular iner dizlerimize
Hatıralar kalır yanımıza kâr

Kan denizlerinde uyurken hilâl
Kaybettiklerimiz girer düşüme
Yitik ömürleri kuşatır melâl
Gece heyulalar düşer peşime

Bir güvercin konar pervazlarıma
Vahdetin koynunda uyurken kesret
Yankılar karışır avazlarıma
Şimdi her bir parça bütüne hasret

Aşk sürgünlerinde harlanır hicran
Bülbül gülistana çırparken kanat
Misafirdir gayri bu bedende can
Solar tebessümler, biter saltanat

M.NİHAT MALKOÇ