İKİ KALP
Gecenin karanlığı misali düştün kalbimde,
İmkansızdın...Öyle imkansızdın ki... İmkansıza meyilliydim ben, Soğuk duvarlarla ısınmaya çalışırken, Köşede bakıyordun bana sen. Olmaz diyordum yapamam uzaklaşmalıydım hemen, Bağlanmıştım bir kere körü körüne hem de ... Sustum bir cevap bulamadım kendime Baktım sadece kaybolduğum gözlerine. Haklıydın belki de kaçmalıydım senden Yapamadım tutuşmuş gibiydim ben, Aklımda, karşımda baktığım her yerde, Gördüğüm sendin ta içimde nefesimde, Öyle bir dolmuştun ki yüreğime, Çıkmazdaydım düşünüyordum milyon kere, Susmalarım, sessiz haykırışlarım serde, Geçmiş, gelecek umrumda değildi şimdilerde. |