BALIKLI GÖLSu, asırlardır ağlar; Orman uzaklaşır günden güne Dağ, arkadır sahipsizlere… Mezopotamya’da Babil’de Meleklerin kanatlarında Yeşerirken umutlar, Sen- ben değil, zamandır yaşlanan… Kaç rüzgâr eskitir kelaynaklar, Direnirler Üstelik kanatları kırılsa da… Kızıla boyalı dudaklardan Dökülen nefret söylemleri, Kan kokusu sinmiş giysiler al… Putlar paramparça edilmiş, Balta taş heykelin elinde duruyor. Zalim, nereye giderse gitsin Kaçmıyorum, kovalıyorum aksine… Evliyalardan medet ummak yetmiyor, Eyüp sabrı gerek! Bir yıldız parlıyor düşlerde Korku salıyor bebekler namerde... Nemrut, güzel olan ne varsa İyiden yana Yakıyor her şeyi! Üflüyorum, sönüyor. Harran’da nereye gitsem Balıklı göl oluyor. HARİKA UFUK |
GÜZEL YURDUMUZUN DEĞERLİ KÖŞELERİ...
.................................................... Saygı ve selamlar..