Tamara! dünya güzeli kadın!
Dolanıyorum sularında
Seni hiç olmadığı kadar sardım dünyama
Ne derlerse desinler
Bil ki tutkunum sana
Ve gerçektir ki
Yakarım dünyayı uğrunda

Bakışların dolanmış her tarafıma
Nefesim ciğerlerimi yakıyor
Elini uzat tamara
Belki yardım eder yaradan
Uzanırsın civarlarıma

Şimdi ay sulara seni yazmış
Tenine çalıyor gece
soluksuz çalan nağmeler eşliğinde
Bekliyorum ışığını

Tesiri çok ağır sevdanın
Düşündükçe seni
içime gömülüyorsun
gördükçe seni
kayboluyorsun

Ah Tamara
Yolların;
Deniz misali göl suları
Buz tutan dizlerim
Ve
Yaşlı gözlerim ile geliyorum sana

Yazılmıs fermanım
Kurulmuş tuzaklar
Öldürecekler beni
Güzelliğine doymadan
Bu gece beni senden alacaklar
Yine de geliyorum sana
Bu cesaretimi ancak ölüm yenecek

Gücümü bin kat artıran
Gözlerin geliyor aklıma
Ama nafile
Sular çekiyor beni

Uyan tamara kötülükler öldürüyor beni

Yazgımız böyleydi ki
Kötülükler bir yıldızın gölgesinde gizlendi
Sana ulaşmadan
Hile ile boğdular beni derin göl sularında

Ama
son defa göreyim seni
Göğün en saf hali bakışlarını
Kainata edebi bir temas olarak bırakayım

Ah tamara
Uyumak vardı dizlerinde
Aşkında fani dünyayı eritmek
Ve bedeninde yok olmak

Keşke
Göl suları yerine
gözlerinde kaybolsaydım
Yaradan affetsin ki
Ancak o zaman
İsyanlarım biterdi

Olsun tamara
Sevgimiz kimseyi incitmeden
Boğuluyorum işte
Sen bunu ayrılıktan sayma
Ruhum ebediyen seninle olacak