Umut hep var
Kıştan kalma karlarım.
İlkbaharla ufak ufak. Erimeye başladı. Sandımki artık yüzüm gülecek. Oysa yine yanılmışım. Dev azgın sellere dönüştüler. Hüzünle mutsuzlulkla arama. Ördüğüm duvarlarını kalelerimi. Surlarımı yıkıp. Yaz kadar güzel kurduğum. Tüm hayallerimi o dev dalgarıyla. Benden alıp götürdüler. Dilimde kelimelerimi kifayetsiz. Çarelerimi çaresiz ettiler. Şimde camsız çervesiz. Çıkan hortumun ardında. Bıraktığı yıkık dökük. Her tarafında soğuk alan. Affet marus kalmış gibiyim. Eskisi kadar güçlü değil. İçimdeki umutlar kalan kırıntılarında. Biraz cesaret veriyor bana. Yinede diyorum yarına. Mevla kerim. |
Uğraşı ve emek verilerek yazılmış dizeler...
Şiir insanın yaşam kaynağıdır…
..................................... Saygı ve selamlar.