Kelebeğin gözleriKelebeğin gözleriydi ufukta Diner mi gözlerindeki mavi, en derin solukta Mecalin duvarında, yüreğin gözleri ağlamakta Vazgeçer mi mazi, Kor dağların dumanında. Gök delinip, yağmurun çocuğu değil mi filiz Oysa Aşkın bir yanı kör, bir yanı dehliz Dokundukça yüreğimiz kanar, yanar elimiz Dilencisi olduğumuz kutsal tapınakta. Aşk’ın şavkında durulur en asi nehir Ne muhabbet ki, süzülür gönlümüze kurulur şehir Oysa kristaller aşkın yağmurunda erir O kristaller limanı yok okyanuslarda seğirir. / yansak da / ağlasak da / sızlasak da..Sevmediğin limanlar senin değildir. |