vuslat sabahına...
hayattan soyut aşk makamındayım
bu makam ki vuslata yegane varış şimdi ömrüm dediğim gözlerine dalmış karanlık göğü soldurmaktayım ay’ın şavkında kuruyan gözyaşlarıma tabip olmasada deva makamın sargısı avuçların arasına yazılmış ömürlük baharıma elbet yazılacaktır vuslat yazgısı takvimin koynunda dökülen zaman bitir bu sevdanın kışını silinsin gözümün yaşı dökül o vuslatın sabahına o aydınlık sabah ki bir ömrün dili hangi kelam ile anlatsam gelişini eksik kalır o anın tasviri lakin o aydınlık ki pervane gönlümün tek sesi |