Yalnız AdamSokakta Yürüyen yalnız adam, Başı önde yavaş yavaş yürüyen O sakin ve agır yürüyüşüyle sanki bir tanksavar sokakta tek başına yürüyen yalnız adam Başı önde, dertli, düşünceli Ama sokak sanki cenaze evi Sokak sanki terkedilmiş bir eş gibi sokakda ne lamba var nede sesi gelen bir sakini Başı önde yürüyen adam sanki birşeyler haykırmak istiyor Yutkunuyor burnunu çekiyor ve yürüyor Aslında yürümüyor ayaklarını onu sürüklüyor derdini içinden bir türlü söküp atamıyor Sokaktaki yalnız ve düşünceli adam sag eli ile birşey sıkıyor elindeki sanki dertleri elindeki sanki insanlara kini O dalgınlık ve üzüntüyle bilinmezlere yürüyor nereye yürüdüğünü belki kendide bilmiyor o yürüdükce yol büyüyor Yol büyüdükce yalnız adam tükeniyor Karanlık sokakda iki gölge bliriyor ansızın gölgelerden biri tedirgin diğeri gayet sakin Yalnız adam birşeyler hissetti Ama belli etmedi avucunu dahada sıkdı devam etti Yüzleri belirsiz iki adam yaklaştı Yalnız adamın kafası ilk defa yukarı kalkdı Kafasını gökyüzüne kaldırdı yıldızlara baktı Ansızın bir silah sesi ve yerde cansız yatan biri Yalnız adam birşeyleri sezmişdi Ama değiştirmek için hiçbir çaba sarfetmemişti Sokak aniden aydınlanıverdi Siren sesleri gecenin kasvetiydi Yalnız adam yerdeydi polislerden biri yaklaşdı üzerini aradı ceplerini karıştırdı sıkmış oldugu elini açmaya çalışdı başaramadı Sokak sakinlerinden bir genç kız yaklaşdı Önce bir hıçkırık sonrası kalp sızlatan gözyaşları Genç kızın yalnız adamın eline bakdı Ellerii götürdü dokundu sanki sihirli bir degnekdi elleri elindeki gül ve bir parça kadıt vardı gülü aldı kokladı Kagıda baktı YALNIZ ADAM kagıda BİZİ ANCAK ÖLÜM AYIRIR YAZMIŞTI |
ama
yürüyüşü
varlığı
bana kalabalık geldi...