İNSAN DEĞİLİM BU CUMA
Yarım kalmış sevdaya, yetti dedim taştım.
Susmadım ama suskunluğumda şaştım. İnsan değilim bu cuma, seninle tanıştım. Haince pusuda memleketten taşındım. Yaptıklarından duyma mağrur, değilsin zerre erkek. Vicdanını yitirmiş, kahpe bir ürkek. Silahını doldurmuş kinle, bedeninde yoktur yürek. İnsan değilim bu cuma, senden olsa gerek. Müslümana sıkılmış, bilmem kaç şarjör mermi. Allah’ın evidir cami, kan gölü olacak yer mi? İnsan değilim bu cuma, isevi der mi? Duyun artık şu sessizliği bu kadarı yetmez mi? Tarihler gösterdiki bir hesap var görülecek. Evvela yoktur sonu, alayınız çekilecek. Gerekirse tek tek canınızla ödeyecek, İnsan değilim bu cuma, kanlarınız dökülecek... Sefa TUĞRUL 15/03/2019 |