BU MEVSİM Bu mevsim ayaz imiş bu mevsim tufan boran Bu mevsim zemheriymiş bu mevsim kemik kıran Bu mevsim donduruyor yeşeren nebatları Bu mevsim güdük koydu büyüyen ebatları
Herkes bilir gerçeği hakikat zahir ayan Haksız binmiş atına mazlum yolunda yayan Dut yemiş bülbül gibi hatip kısmış sesini Kendi duymaz korkudan aldığı nefesini
Üç maymunu oynuyor sorumlular çobanlar Mümbit bulup büyümüş sızlatan şu çıbanlar Bahardan umut kesik zemheri var kapıda Çürümüş mantar olmuş sağlam değil yapı da
Körelmiş insanoğlu şerre dönük yönleri Girdaba kapılmış ki görünmüyor önleri Bin bir mani tuzaklar maşuku gizler yardan Aşılmıyor engeller köprüler yıkık kardan
Bu mevsim kurak geçti şerire açık yollar Bu mevsim makas gibi açılmıyor dost kollar Bu mevsim tohum ekip beklemeli baharı Bu mevsim zifir çökmüş geciktirir seheri
Bozkırî yangın yeri gönül denen otağım Islanmadı çöllerim kurumadı batağım Umudun üşüdükçe çekiyor hayal körük Dağlara vursam başım desinler deli Yörük Adnan SİVRİ/BOZKIRÎ 17.03.2019
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
BU MEVSİM şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
BU MEVSİM şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Hayırdır neyi takip ediyorsun?
Selamlarımla..