YOKLUĞUNDA BEN
Bugün ne kadar çirkin dünya
Etraf pis pis kokuyor Sinsi bir rüzgâr Renkler karma karışık Şu güneşin haline bakar mısınız ne kadar mağrur Sanki doğmasa olmazmış gibi Kuşlar, ne kadar cırlak sesleriniz var Kapatın çenenizi sizi duymak istemiyorum Ağaçlar, öyle çirkin çiçeklersiniz var ki İnsanlara ne demeli ! Ayrı ayrı yönlere hızlı hızlı gidişlerine bakarsanız sanki dünyayı kurtaracaklar Şu köpek ; sağa sola kuyruğunu sallayarak yanıma yaklaşıyor Sevimli olduğunu sanıyor tipsiz şey Önümde yürüyen çifte ne demeli Elele tutuşmuşlar bir de Aman ne kadar komiksiniz Gidip arkalarından birer tekme vurasım var Gülerek yanımdan geçenler Aklı sıra benimle alay ediyor Ve bir ihtiyar dede ilerde bankta Onun omuzuna yatmış bir yaşlı teyze Hepiniz her küfrü hakettiniz ... İçimde bir volkan patladı patlayacak Üstelik belli ki tüm gün yağmur yağacak Taşkın uzel Fotoğraf bana aittir |
Güzel bir şiir okudum, şiir ziyafeti sunan sayfanızdan…
Huzur şiirdedir…
_______________________________Saygı ve selamlar..