YOKLUĞUN
Belki, nehirler kuruyacak,
Belki, şehirler tarumar olacak, bir sipahinin atının ayakları altında. Sonra bir çaresizlik saracak benliği, yokluğunun hemen ertesinde. Çağ tutuşacak, Gözlerinin alasına değmediğinde bir göz. Kâinat sağır kalacak, Gidişinin arefesinde edilen feverânlara, Ve senden geriye; Kâl-û belaya kadar uzanan Bir akitleşmenin serzenişleri kalacak. Bayram YERLİKAYA |