GÖNÜL...
Can havliyle yaşarsın,
Dosta ihtiyaç duyar söylemezsin. Gözyaşların senden habersiz yüreğinde akar, Acılarını içte yaşarsın da belli etmezsin Be gönül. Bir savaşın ortasında tek başına mücadele eder, Kimse duymasın bilmesin dersin. Sen neden bu denli ketum, Sen neden bu denli zorsun be gönül? Zifiri karanlıkta aydınlık ister, Kör edici beyazlıkta simsiyah bir gün istersin. Ah be gönül sen HEP imkansızı istersin. Sen neden olmayana aşıksın be gönül? Yalnızlığa aşık görünüp dost ister, Sessizlik aradığını söyler çığlık çığlığa isyan edersin. Bilmez misin be gönül? Feryadını da isyanını da tek sen duyarsın. Çünkü sen kimseye duyurmaz, Kimse beni anlamıyor diye de sitem edersin. Yapma be gönül! Neden böyle yaparsın? ~İP€K KA£KAN~ |
Yüreğine emeğine sağlık
____________________________Selamlar