AH BENİM GONCA BAHARIM
AH BENİM GONCA BAHARIM
Devrilirken omuzlarıma dev memelerin Tövbesiz aflar biriktirdim Kırgındı bakışları, biten duygulara Gözlerin mavisini sevdim, benekli pelerinimle Şafağın şavkına inandım, yıldızların altında Aldığım bir yangındı kanayan avuçlarımda. Beyaz gül aydınlığıydı alaca karalığında Ah benim gonca baharım Öpüp öpüp uçurtma kuşlarımı Bütün denizler kurusa da susamam Nice Fıratlar nice Dicleler geçtim Şaşırmadım senden sonraki yokluğumu. Yine çöktü yorgunluğuma sensiz akşamlarım Kararıyor sokaklar Kime sormalı, tünellere sinmiş bedevileri Tiksindim ağzı kan kokan şu insan soyundan Hangi Nazım’ın, şiirini okusam, Bir çocuğun açlığında kalıyorum Sığmıyor yüreğime şu dünyanın siren sesleri. Nuri Dağdelen 9.3.2019 |