o en
dağların
o karlı en ıssız adım atılmamış zirvelerinde sevdim ben çığ altında kalmayı doğuşuna uyandığım güneşin karanlıklarında demlediğim yarı lacivert bir aya öykünmelerimi okyanusların o çılgın en derin fırtınalı dalgalarında sevdim ben boğulmalarımı kıyılarala vuran köpüklerin kulak kabarttığım dinginliğinin ıssız akşamüstlerinde batan güne özlemlerimi gecelerin o karmaşık en sahipsiz yakalayamadığım anlarında sevdim ben kayboluşlarımı bir uyku salınımı düş arası kısa bir molada doğan güne soluksuz kalışlarımı ağaçların o savruk en sararmış yapraklarında sevdim ben yangınlarımı yağmuru yağdıran düşüncelerimi kuşanıp ateşlerin içine dalışlarımı terkedilişlerimin o sümüklü en acınaklı sabahlarında sevdim ben tüm ağlayışlarımı geride kalmışlıkların cansız bedenlerini ellerimle yıkayıpta kefensiz gömüşlerimi yalanlarımın o sahte ama en mutlu dolaşık hallerinde sevdim ben yalnızlık kokan eksik nefeslerimi kandırılışlarımın ortasında hissedip de nedensiz gülüşlerimi.,, |
Haz alarak okuduğum şiirde iyi bir kurgu ve anlatım mevcut…
Şiir güzellikler sunar…
............................................ Saygı ve selamlar..