Kader ve çocuk
Hüzün uzun zamandır karanlıkların içinde,
Gölgelerin arasına gizlenmiş duruyorken hemde, Kader bildiği tüm ağları örerken köhne köşelerde, Zaman tüm hızıyla akarken, Rüzgarı arkasına almış bir yelkenli misali, Yarım kalmış masalların arasından süzülürken gizlice, Sabır susmuş bir kıyıda, Kendisini unutturnuşken kargaşanın içinde, Küçük bir çocuk, Ellerinde kendinden büyük bir umutla, Ararken karanlıkta güneşi, Ararken ışığını kimsenin bulamadığı gözlerinde.. |