Sonbahar
Kış ağır ağır yüzünü göstermişken
Güneş tenine dokunuyor Özgürlüğün derinlerine doğru giderken Usulca ve tüm bu sakinliğin ortasında kalmışken hemde Umutlar, kırgınlıklar, anılarda tazeyken Tam da bu gerçekliğin ortasında gerçeklikten bir o kadar da ayrı olmuşken Tekrar olabilmeyi düşlemenin zerafetiyle süslüyorsun hayatı Olabildiğince nazik Fazlasıyla mağrur ve asilce.. |