Ölüden Mektup
Ân vardır:
Bin ömrü yaşadığın Sen benim ânımda bin ömrü yaşadığımdın sevdiğim. Ölüm vardır: Ecel ve meçhul görünümüyle Azrail Toprak ve tabut ve çokça ağıtlar... Sarılır toprağın bağrına cansız bedenin ve ölüm vardır: Çalınır yüreğinden masum hayâllerin ve umudun Yuvan çalınır Sorgusuz ,suâlsiz Haince Merhametsizce Yazılır ayrılık defterine adın Canlı bir beden ve Her nefeste tadar ölümün korkunç tadını Ben ölmedim dercesine Sanki toprağın koynundan Vurur tabutuna Bağırır,feryâd eder. Ve ben Ve ben sevdiğim Ben feryâd etmeyi hak etmedim ki! |
Kutlarım değerli kalemi
Sevgimle...