umut çalısı.. umut.... sözcüğünü ve de kavramını silmeyiniz lütfen belleğimizden -fakir ve ekmeği’ deyim/selinde kaybetmiştiniz yetmedi ! katıksız umud’un minik cennetinden de kovdunuz tükettiğiniz hoşgörüler denizlere dökülüp gitti ciğerinizden bulduğunla yetinmek garibin sofrasında nimetti var olanı dahi bir avcunuzu açıp yok gösterdiniz çocuksu akla meyleden-diniz siz ne vakit yenilmediniz ? el yerine takılmış kancanın ucunda çapraz kemik kaptanlarınız ; çift gözü kara bantlı korsan kostümü kuliste rövaşata realist tiyatro/ gerçeküstü çıplak rolde efendileri ki artık kül yordamıyla görünüz çocuklar yürümek istiyor varmak için kara tahtaya izin verin sökülsün paslı prangalar mevsimlerinden hadi bitecek tebeşir yazmadan ’umut ve bahar’ beklentiye y/anıt eseri ihtimâli ! ateşi yakacak finale // bi çare alıntım var Affı olmayan yegâne günah / umuda karşı işlenendir... .. |
yüreğinize sağlık hocam
saygılar