memleketim
ne çirkin yüzünde zeban’in
ne karanlığın gölgesinde iki yüzlü Azrail’in ne şeytan gazabından utanır ne cehennem hayatın kollarından karanfillerle uğurlanır kimi kimi bir zalimin peşinde aciz yüzleri kaygılı çocuklar elleri kınalı kadınlar içlerinde sanki başka biri varmışcasına yılgın kadınlar ne aşk kaldı sokaklarında ne bahar memleketim ne kahpe adamların var... ufuk akalın |