KADERBir işaretti beklediğim kaderin kaleminden Kırdı sessizliği büktü yokluğu Bu nasıl bir bozgun ben ölürken eleminden Önemlimi hangi rengin benzimde ne vakit solduğu Gözlerinin ömrüme verdiği istikametten Arşın arşın alışarak uzaklaşan çocuğu Konuşurken rüyalarla fallar hep aynı dilden Çatışmaz bir gerçek beni nasıl bu derde soktuğu Şuracıkta ölsem hazır yer yerinden kopmuşken Ah der mi gönlü hisseder mi o suçluluğu Ziyanı yok bana dert olduğu yerden Seyretse de olur çıktığım bu son yolculuğu Serdar KURT |