bir zamanlar
vakittik zamana
mekanı seçme şansımız olmadan,
söyleyin bana
şimdi
neresinde bunun hak
neresinde adalet
bir de varsa bunun imtihanı
yandık
daha biz biz olmadan,

yalnızlıkları oynuyor
insanoğlu
onca kalabalıklarda
bir nebze umuda
da
muhtaç
karnı tok olsa da
doymak nedir bilmiyor
felsefesi
hep bana hep bana hep tek bana,

pişmanlıklar
keşkelerde meçhul
farkına varamamak ona mahsus
son ana kadar
dahi,
çerez gibi yenilen şu ömür
bilmem ki
nelere makbul
niye sorsun ki
kadere asılı
olunca kul,

derdi
tezatlığı
mükafattan pay alabilmek
varlığı yokluğu hep
sabır
şükretmek ona emri vaki
bilmez ki
cepler delik
ne koysan boş
boşluğa sabit
teselliye icab olununca,

gide gide varılamıyan bir menzil
kurşun dökse ne fayda
cümle alem alamete
kurban
dip boyu kangren
öpücükler kayba niyaz
toparlanamıyor bir türlü
neyle/r/sin
mayası insan,

dememiz mi lazım
ille
"bir zamanlar
vakittik zamana
mekanı seçme şansımız olmadan,
söyleyin bana
şimdi
neresinde bunun hak
neresinde adalet
bir de varsa bunun imtihanı
yandık
daha biz biz olmadan"
varsa hala fırsat
hala
imkan...

* Berlin,17.02.2019 *

Talat Özgen