Barut Kokan Yalnızlığım...Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Şiirini çaldığım berken e sonsuz teşekkürler :)
beraber yazdık ben yayınlamak istedim... umarım beğenirsiniz çelişkilerimizi
bir pazar gecesi
rüzgar doğudan esiyordu bos sokaklara gizlenmiş biraz cesaret dileniyorum ne çare yıldızlar karşılık vermekten aciz her biri bir dileğin peşinde barut kokan bir yalnızlık kibrit çakışında gözlerim aydınlığın şeridini yıkıyor kıyıda yalnız bir balıkçı kayığı dalgaların göğsüne vurusuyla inlemekte can çekişen bir günesin ufukta çözülüşü birden çocukluğu geldi aklıma annemin sahici çocuktu o bir deniz kenarında kıyı kasabasını döverken hırçın dalgalar annemde bir o kadar hırçın yetişmekteydi annem dilsiz bir aksamda heceleri sayıklardı bas ucumda gizlenmeyi başaramayan aydınlık ufuk çizgisinde geliş yolunun solundan alnımda ilk dokunuşuydu terlerimin tomurcukları ve ilk çizgilerdi alnımda beliren kederli günlerin en sahici belirtsi |
saygılar