Arayış ve Kaçış
Ne olduğunun yada kim, bir önemi yoktur
Güneş perdesini çektiğinde ve gece çöktüğünde Yalnızsındır Sonuna kadar yalnızlık çöker sırtına Kahredersin, ah dersin de ne fayda Uyku ararsın dağılmış odanın içinde ki Tütün kokan çekmecelerde Hasret kokan pencereden umut sorarsın Sorarsın da bulamazsın Sadece yalnızlık vardır dışarıda Kahpe bir pusuda sinsice seni bekler Çıkamazsın, tıkılırsın rutubetli odana ve ölürsün orada. O yaldızlı sevgi ağırlaşır bedeninde Kelimeler manâsını yitirir Sen kaybolursun iki adım odada Onlar uyur sen ölürsün Ve yahut sadece öyle zannedersin... |