Metruk nameKuzum; Senin o nazik ellerin hiç güvercin pisliğine bulaşmadı Gölgesi olmayan metruklere soğan ekmiştik/ Yazı karşılamıştık daha bir çiçek paltosunu soyunmadan Öyle mi geçti sanıyorsun bu kayıp yıl Ayaklarımda ne potinler eskidi Ne yaralar tazelendi dilimde Küfürbaz sevişmelerimiz oldu O garibi bir salacakla defnettiler Oy gülüm… Sen dökülen bir yaraya yarasın Her şeyi ben bilirim edalarının egosu Geçmiş dualara âmin demeyen sen Ne çok bir şeyler gitti/ Hayatımızdan… Sarı yapıncaklar Kırmızı karanfiller Daha kınası kurumayan Zeynep Ayakları yere basmayan durmuş bebek Niceleri… Şimdi; Metruk haneye yağan kar gibisin sevgilim Geldin bakışlarımı çaldın ellerimi ısıttın Yüreğimi bağladın gözlerimi dağladın Viran olmuş köy yalnızlığına göm beni Git… Güle güle |