BEN SANA CAN OLDUM SEN BANA İMTİHAN
Artık koşmam peşinde
Sana ellerimle yemekler yapmam Kartpostallar biriktirmem Sabahlamam mesela Aldatsan da canım yanmaz Vursan da kanatmazsın Tuz buz oldum sana Sen beni senden soğuttun Kimsesizdim kovdun Sensizliklere ittin Çaresizliklere düşürdün Kurda yılana sarıl dedin Bense bir senin sarmanı istedim Bir sana aşıkken Bir sende kendimi bulmuşken Tekrar sever miyim bilmem ? Tekrar aşık olur muyum ? Sanmam Aynı gülücüklerle gülemez Aynı esprileri yapamaz Aynı masallar okuyamazdım Dizimde yatıramazdım mesela Saçlarını okşayamazdım bir başkasının Bunlar sana özeldi… Sen özel kalamadın. Sen sahip çıkamadın Ben hala senin kokunla Yaşarken Anılarınla savaşırken Dönsem zavallı Dönmesem deli misali Ya da birini bulmuştur halleri İşte o yüzden taktım Senin takamadığın o yüzükleri. İnat veya bir çaresizlikti Ya da sana dönmeme savaşı İki gün sürdü işte Bir konuşma ile başladı İkinci konuşma ile bitti. Belki de yıllarca senden beklediğimdi Hak ettiğimdi Kırdın onurumu Beş paralık ettin namusumu Ve bende dayanamadım Baskılara Laflara Yanlışım buydu işte Ellere güvenmekle Sevdiğin bile harcamıyor mu seni? Böyle ? Sen attın ben yılana sarıldım Sen vurdun ben kaçtım Aldattın aşağıladın Ben sana da diğerleri gibi yapmalıydım Belki o zaman sen zavallıydın Allah’tan korktum Sen ne Allah’dan korktun Ne kuldan utandın KİMSEYLE YAPAMAZDIM ARTIK SENDEN SONRA KORKTUM SENDEN SONRA YOKTUM SENDE OLAMAZDIN ÇOK YORDUN… Ha benden sana hediye Ahlar bıraktım ardında Zaten kanarken İyice kanattın sen Yaralarım varken yaranı sardım Sen bana ne yaptın? Dedim ya ben seni ALLAH’A BIRAKTIM… Bir zaman dermanımdın Ekmeğim aşım Şimdi celladım Ben sana can oldum Sen bana imtihan… Çok özleyeceksin bir zaman İşte o zaman seven kimmiş anlayacaksın Beni ise asla bulamayacaksın… ELVEDA SANA.... |