0
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
790
Okunma
Rüzgâr yalnızlıkla dans ediyordu
Sahilinde Lamosun.
Yalınayak arşınlıyordu kumsalı
Gezgin hayal güruhu.
Dal çıkardığı sararmış örtüsünü
saçıyorken etrafa..
Çarpık ayak izlerinin yerini
Kar beyaz köpük dolduruyordu.
Lamos-un yalnızlığını yalnızlar paylaşırken,
Narın ayaklı esmer kadının sahil gezintisi,
Hiç bitmeyecek gibi sonsuza doğru akıp gidiyordu
Lamosun meltemiydi,
gün sıcaklığını soğutan
yorgun bedenler
Lamos mahmurluğuna esir misali teslim oluyordu.
Her karanlık kendi sülietinin heykelini yontarken,
Gafletin esiri ruh
Nar yatağına usulca kıvrılıyordu.
Eskinin cürretkar tahrikidir buralarda dolanan
Niceler zebun oldu yamacında sahilin.
Nice batık gönül vardır Lamosun karamsar sahillerinde.
Atila Yalçınkaya
5.0
100% (5)
