BUZ TUTTU GÜLÜŞLER
Anadoluda şafak vakti
Dağların kloş eteklerini süsleyen Beyaz bir dantel olsaydın eğer Dünya’ya yeni gözlerini açan Nur topu bir bebek gibi Güneş ufku yırtarak doğsaydı Dorukların arkasından göğnük gönlüne Gökyüzü pür telaş Güneşin göbeğini keserken Yeni yeni yürümeye yeltenen Yunuslar Irmakların kalbinin kundağına nakşedebilseydi hayallerini Dağların kulağına ninni söyler gibi Şırıl şırıl akarak yolunu bulan dereler Elvan elvan çiçekli bir lufthenzanın gerdanına pırlanta bir kolye misali duygu ve düşüncelerini asabilselerdi Belki böyle kap kara burga giymezdi Gözlerinde buz tutup Dudaklarında eriyen gülüşler. Nafize |
Emeğine kalemine sağlık
_______________________________Selamlar