Müebbet sevda
Adımı yaz bir köşeye
Ömür olmuş Ödün olmuş Ölüm olmuş Nasıl bilirsen öyle yaz Bir kere doğdum Bir kere severim Bir kere ölürüm İkiler yok kitabımda Dikenler üstü yalın yürek yürüsem de Hayatın akışında ızdırabı yoldaş etsem de Aklımı başımdan alıp gitsem de Bil ki tutuklu gönlün azadı olmaz Müebbet sevdanın sonu Ya ölüm Yada ebedi bir huzur Sevmek mülteci olmaktır bir yüreğe Yaslanmaktır güvene Yaslanmaktır sadakate Yaslanmaktır canana canı Gözlerini gözlerimden çekmeyeceksin Gönlüne şüphe ekmeyeceksin Dilinde zehirde olsa dökmeyeceksin Can kırıklarına yol vermeyeceksin Kelimelerini dara çekip Söze kurban kesmeyeceksin Zor olan sevmek değil Sevdayı ilelebet kılmaktır Tutkuyu meze yapmayacaksın Dünya nimetine tapmayacaksın Vurgun yesen de devri alemde Aşkın birliğinde kopmayacaksın Kader mi dersin Levhi kalem mi dersin Levhi mahfuz mu dersin Bilmem ama Bildiğim yangın yeri burası Adam ol İnsan ol En güzeli sevdalı kul ol Sonra bedelini ağır ödersin Leyla’ya Mecnun gibi Aşk ile... |