DÜNYA BİR EFENDİYSENice hanlar kuruldu, yerinde yeller eser Kimler kaldı burada, ebediyen kalasın? Gurur kibir yaparsan, dostların birden küser Paşalar da bu yoldan, geldi gitti bilesin. Nerede atan deden, topraklarda yatıyor Mal mülk evlâtları, birbirine katıyor Her sabah doğan güneş, akşamleyin batıyor Dilerim ki Allah’tan, yatağında ölesin. Yolun sonu göründü, gözü kapar perdeler İyi bak mezarlığa, hepsi kara yerdeler Dağların tepesinde, kardelenler kar deler Şu geçici dünyada, sen kendine gelesin. Yükseldin de ne yaptın, bir karış büyümedin Yarını düşünürken, bir gece uyumadın Kâr zarar peşindeyken, feryadı duyamadın İşin garip tarafı, sen kendine çilesin. Şöyle bak etrafına, kimler aç, kimler toktur? Sor soruştur herkesi, kimde az kimde çoktur? Hiç bir şey bilemezsen, istersen fala baktır Kaybettiğin değeri, arıyorken bulasın. Hacca gitmek günahı, sildirmiyor efendi Azrail gelişini, bildirmiyor efendi Kapının zilini de, çaldırmıyor efendi Umarım orada da, kahkahayla gülesin. Necati’ye sormayın, kime attın taşını Olur olmaz kimseye, feda etme başını Baharın sonu yazdır, esas olan kışını Dünya bir efendiyse, ömür boyu kölesin. Necati OCAKCI 22.01.2019 ANTALYA |