YORGUN
Beni benden aldı aşk denen hicran
O sebeple akan gözümde yorgun Baş belası dilden geliyor hüsran Lüzumsuz dökülen sözümde yorgun Neyleyim feryadım varmıyor güle Hergele halimi görmüyor bile Her günüm çekilmez ayrı bir çile Çölleri kavuran közümde yorgun Dostu düşman eden badire bende Nice dertler ürer ha bire bende Ahvalim uymuyor tabire bende Sineden inleyen sazımda yorgun Sır değil Leyla ya mecnunun hali Uymuyor aşığa memnunun hali Ayardan habersiz ruhumun hali Vuslata aykırı yazımda yorgun Karlı dağ misali gurbette başım Yetmişi gösterir kırk beşte yaşım Yakında dikilir kabrime taşım Ardım sıra düşen izimde yorgun Bilmedim saltanat şöhret boşaymış Dünyada mal mülk servet boşaymış Üç günlük dünyada nefret boşaymış Sırtıma uymayan bezimde yorgun Yan yanayım gamla bunca kederle Hep belada başım gülmez kaderle Beyhude Geçiyor ömrüm hederle Cılız bedenimde dizimde yorgun __________yorgun kalem… |