SEN GELİNCE
Sen gelince evrende, yanar bütün yıldızlar
Aydınlanır gökkubbe, ışıldar şah damarım Kançanağı gözlerim, göremeyince sızlar Bakışın hayat verir, varlığın bergüzarım Sen gelince, kısraklar, küheylanlar doğurur Dağların arasından, süzülür doğar güneş Ayrılık, hasret, keder, gül yüzünle son bulur Söner bağrımda yanan, görmediğin kor ateş Sen gelince bu tende belirir bir şen çocuk Çıkar tutar elimden gezer dolaşır fır fır Ilık rüzgarlar eser, ne kış kalır, ne soğuk Koşar, ovada, kırda, ne dağ dinler, ne bayır Sen gelince dalımda körpe çiçekler açar Yeni şıvgınlar düşer şu mahzun yüreğime. Aşkın vuslat şarkısı neşe muhabbet saçar. Mutluluk gökyüzünden ram olur eteğime Sen gelince denizler huzurdadır dört mevsim Kaybolur fırtınalar medcezirler yok olur Ufukta tan ağarır birden değişir iklim Bir , bir cennet misali ne şehirler kurulur Sen gelince bu yürek can bulur secdelerde Sevinç gözyaşlarıdır düşen yanaklarımdan Cümleler kifayetsiz, mısralar müjdelerde Çağlayanlar sel olur gönül topraklarından. Yazan; Selma Çanakçıoğlu 29 Aralık 2918 |