Derman ol sen Efendim
İçimde bir sızı var varsam ben huzuruna
Konuşsam dertli dertli yüz sürsem diyârına Desem canım efendim vurdu bizi de dünya Yüreğimız dertlidir derman ol sen Efendim Ağlamıştın sultanım Bâki kabristanı’nda Kardeşlerim demiştin değerliydik yanında Güller dermiştin bize o gülistan canında Yüreğimız dertlidir derman ol sen Efendim Bilirim yanar için ümmetinin haline Ümmet derde boyandı kimi rehin rehîne Ezilir dört bir yanda yanar istikbaline Yüreğimız dertlidir derman ol sen Efendim Bölündü parçalandı içler acısı durum Eller kollar hep bağlı sanki diller de mahkum Dünya coğrafyasında müminler oldu mazlum Yüreğimız dertlidir derman ol sen Efendim Gözlerden akar yaşlar bîçare müslümanlar Âhirzaman ümmeti akıtıyor al kanlar Dünyaya hâkim idi müminler bir zamanlar Yüreğimız dertlidir derman ol sen Efendim Varsam şimdi yanına ağlasam yana yana Sığınsam mescidine baksam özlemle sana Dua etsem yanında ağlama desen bana Yüreğimız dertlidir derman ol sen Efendim Selva Durmaz Emir İlk hece şiirlerimden.. |
Sığınsam mescidine baksam özlemle sana
Dua etsem yanında ağlama desen bana
Koşa koşa gelirim yeter ki çağır beni
İnsan sevdiklerini kaybedince böylesi seslenişler dökülüveriyor kaleminden.
Kutluyorum hüzünsel dizelerinizi. Sevgimle...