GeLMeDi GoNCaM...
Hayatım boyunca hep yalnız kaldım
Ta ki onu tanıyana kadar Bana yalnızlığımı unutturdu Çekip çıkardı beni güneşin gölgesindeki Karanlığımdan… Tek başıma açan bir çiçekken Geldi yanıma bir gonca Açtı tıpkı benim gibi Hasret kalmış sevgiye güneşe Ben onun güzelliğinin büyüsünde iken O Aradan geçen zaman içerisinde Beni mutlu eder gibi davranmış Ve ummadığım anda bir başıma Yalnızlığa bıraktı Ve gitti… Tek başına güneş yeterli gelmiyordu artık Sevgisiz kaldıktan sonra Hiçbir şeyin önemi kalmamıştı. Kendisi yalan bir sevginin peşinden giderken Benim ne halde olduğuma bile bakmadı. Ardından döktüğüm yapraklarımı görmedi. Boynumu büktüm yalnızlıkta Ben soldum oysa yoktu yanımda O ayrılıktan sonra açmadı gönlüm Eskisi gibi doğmadı güneş yüreğime Yağmadı yağmur hasretime Gelmedi goncam yanıma… |