NEYLEYİM
NEYLEYİM
Cemre düştü yüreğime üşüyor Yapraklarım bir bir soldu neyleyim Kaderime hep ayrılık düşüyor Gurbet bana mesken oldu neyleyim Ayrıyım Sıla’dan anadan yardan Kurtulmadı yürek bir türlü hardan Buz tütmüş geceler dağdaki kardan Çığlar yüreğime doldu neyleyim Bu aralar seni düşünür oldum Dal gibi kırıldım gül gibi soldum Hasret ağır bastı dert ile doldum Mutluluk uzakta kaldı neyleyim Dizde takatım yok gözlerimde fer Son yolculuk oldu gideceğim yer Dönüşü yok dostum inan bu sefer Gurbet hayatımı çaldı neyleyim ...Mehmet Öztürk.. ...parkbeni... |
Dal gibi kırıldım gül gibi soldum
Hasret ağır bastı dert ile doldum
Mutluluk uzakta kaldı neyleyim
Hüzün yuva kurmuscadina yürekte hasret sitem her dizede
Nadil da yakışıyor hüzün şiire...
Yüreğinize sağlık Kutlarım hocam..
Saygımla