AnladımŞiirin hikayesini görmek için tıklayın ’’ARTIK NEDENLERİ DE SARDIK, YARALARA TUZ BASAR GİBİ.. VE HİÇ BİR ŞEY OLMAMIŞ GİBİ DAVRANDIK, AYNI BİR FİLMİ DEFALARCA BAŞTAN İZLERCESİNE.. ARTIK NE SEN NEDE BEN.. BENİ BAZEN BİR KENARA AYIRIYORUM. BUNUN NEDENİ, AYNI DÜŞÜNCELERİ TAŞIMIYOR OLUŞUMUZDAN.. SENİ İSE; EBEDİ YOLCULUĞA UĞURLAR GİBİYİM.. HİSSEDEMİYORUM! DÜŞÜNDÜKLERİMİN HİÇ BİRİNİ BİLE DÜŞÜNEMİYOR OLDUĞUNU HİSSEDER GİBİ OLDUĞUMDAN..’’
-Sayalım mı_? Bunu da, bir öncekinde yaptığımız gibi bu sefer.... Karalayalım mı_? Her çıkan fırtınaya kapılıp gideceğine benden, İçimi önce acıtıp sonra nedensiz sustuğunu anladım.. Ne hayalleri çürüttüm sensizliğin girdap yollarında, Yeterince açık olduğum için kaybettiğimi anladım.. Üstü kapalı durmadan ağlayınca sebepsiz yere, İlk başlardaki heyecanın aniden durduğunu anladım.. Yalan hayal sevmedim sende buldum sandım doğruyu, Umursamaz tavırların yerini aldığında, Neden körü körüne bağlandığımı anladım!! Vazgeçmek değildi, Seni istememek hiç aklımdan geçmemişti.. Yollarında ölmek değildi, Sensiz olan yollarda hiç sürgün geçmemişti.. İçten kopmak değildi, Seni sevmek, seni silmek aynı anlamda artık! İnadına savaşmak değildi de peki, aniden gitmek! Ben buradayım senden yoksunluğun sinesinde, Sende benden çok uzak bir şehirde. Neden beni bir kalemde sildiğini anladım.... 2008’ İzmir-Birşairmungan |