MAVİ ADAM YEŞİL KIZMavi adam; Açık griye döndü. Sonra güneşe İnat, Siyahlara büründü. Yorgun bir kertenkele, Etrafı süzdü endişeyle. Masumiyetinin aksine, Gökkuşağına sürtündü. Gökkuşağı zaten iki büklümdü, Islak merdiveni yere düşürdü! Mavi adam; Hem gürledi, hem süzüldü. Bunu gören yeşil kız; Dağlara, tepelere, ovalara bölündü. Siyah kuşanmış mavi adam; Bıraktı gözyaşlarını. Ve yeşil kız; Güldü de güldü. Mavi adamın her ağlayışı, Yeşil kıza ömürdü. Remzi ÖZKAN |
Gönlüne sağlık...
Güzel bir şiir okudum, şiir ziyafeti sunan sayfanızdan…
Beğendim...
Huzur şiirdedir…
_______________________________Saygı ve selamlar..