Sen çekip gidince
sen çekip gidince bensiz
bir akşam üstü yalpalandım yürüyemedim düz çizgide bile sarhoşluğa vursam da kendimi nafile çelme takıldı hislerime sen çekip gidince bensiz bir akşam üstü seslenemedim suskunluk kelepçe taktı dilimdeki son sözün titreyen ellerine sen çekip gidince bensiz bir akşam üstü ben yittim kalabalıklar içinde tuhaf bir ağrı göğsümün sol köşesinde dindiremedim gömdüler yaşamı içime sen çekip gidince bensiz bir akşam üstü Sezer Ergör |