Kırlangıç...
Nehir kıyısında yapayalnız kırlangıç…
Suyun çekilmesini bekliyor… Bir kaç küçük böcek niyetiyle… Karnına taş bağlıyor… Boy veren buğdayların karanlığında serinliyor… Yere düşen daneleri çitlerken… Toprağa belenmiş tüylerinin nemi… Yaz sıcağında üşütüyor… Kuru toprağı çürüten nem… Reçberi düşündürüyor… Yas tutmaya ramak kala… Makina seslerinden irkiliyor... Huzurlu toprağa bulanmışken… Bu ne şans!.. Yuva yapmış topraktan… Mağara oyuğunun ateşten tenine… Mecburi katlanacak… Kavuruyor yaz güneşi kayayı pişirken… Alnı sıcaktan çatlayacak… Hasat zamanı traktör patırtısından… İlmek ilmek dökülüyor günahları… Patozun içine akıyor… Suya uzak kurumuş dalları batıdan... Esiyor serin nazlı nazlı… Kurumuş toprağın harç tutmaz yapısı… Sabrını zorluyor kaderin cilvesi… Methiye dizerken… Yusuf Mansız |
Şiir dolu yüreğin var olsun...
Tebrikler...
Yetkin kaleminiz daim olsun...
............................................... Saygı ve selamlar..