UMUDA UYANIYORUM
Umudumuzdan umutsuz
uçurumun kenarında bekleşirken neyi bekliyoruz ... Uykunun en koyu deminde Düşlerden düşerken biz Neye tutunuyoruz... ... Gölgesi dahi ürkütüyor ruhumu Dönmüyor durmuş mu ne Dünya, En beklenmedik yerde Diyor içimden bir ses Kıyamet kapıda Kıyam et.. İrkiliyirum avuçlarıma üflüyor sürüyorum yüzüme dua kalkanlarımı Ve Umutsuzluğa bir umut doğuyor Gece gündüze gebedir ya Her doğum sancılı olur ya Derdin içinde derman vardı öyle ya Hatırlıyorum Düşlerden düşmenin vakti değildi Kalkıyorum Vakit kıyamete ramak kala Uyanıyorum umuda Yeniden tutunuyorum duaya Kıyama duruyorum Kıyamet kapıda. Tunay BULUT |