Yeri göğü yaratan Kâinatın Sahibi,
Her kelamda cismini bildim beyan ettin Sen.
Âlemlere rahmetle her bir yüce Resulü,
Gönüllere niyazla bildim ayan ettin Sen.

Kâinatı Zatınla altı günde yarattın.
Yıldızları semada güneş ile kor ettin.
Cemalini bizlere Kudretinle sır ettin.
Âdem’i nurdan nura bildim yayan ettin Sen.

Bülbül niyaz etmese aşk ne hacet o güle.
Lisanı hal verilir iman etmiş her dile.
Zerrelerde tevhit var ispatı vücut ile.
İdris’i aşkla gören bildim duyan ettin Sen.

O tufanda Nuh’unu dalgalara vermedin.
İbrahim’i şanınla ateşlere dermedin.
İsmail’in tenine keskin bıçak sürmedin.
Yakub’u İshak ile bildim uyan ettin Sen.

Yusuf’unu kuyudan saraylara aldırdın.
Eyüp’e yara verdin sabır ile güldürdün.
Tur dağında Musa’yı Cemaline daldırdın.
Firavunu deryada bildim ziyan ettin Sen.

Hızır senin nurundu İlyas sırda özündü.
Yunus’un fersahlarda bir balıkla gezindi.
Davut imanın sesi hem mübarek sözündü.
Bir dostunla kirleri bildim yuyan ettin Sen.

Süleyman’a fazlınla kuşdilini bellettin.
Sözlerinde mucize mahlûkatı dillettin.
Lokmanı üstün kılıp şifayı nasip ettin.
Üzeyr’e Hak sözünü bildim diyen ettin Sen.

Zekeriya duada bulunmaz bir mahyaydı.
Yıldızları semada gösteren bak Yahya’ydı.
Meryem arzın güneşi İsa parlayan aydı.
Suretinden sireti bildim şayan ettin Sen.

Altında ırmakların üstte yakuttan hanı,
Kevser hayata bağlar iman etmiş her canı.
Ahmet’tir son resulün ona tabi olanı.
Besmelenin farkıyla bildim doyan ettin Sen.

Nebilerin Sultanı Zülcelal’in adısın.
Müminlerin şifası gönüllerin odusun.
Sen Muhammed Mustafa ibadetin tadısın.
Bu Serdar’ı dünyadan bildim cayan ettin Sen.