Çıkmaz sokak gibiydim
Aslım harap bozgunu uğramış
Tüm kaleleri yıkılmış Yenilmiş bir savaşçı kadar Umutsuz ve çaresiz İki omuzumun üstünde Kaldırılmayacak ağırlıkta Bir yük var sanki Çırpındıkça tükenen gücüm Tüm bedenime sirayet ediyor Saplandığım yerde Çıkmak yerine daha da Derine batar gibiyim Bildiğim doğru bir şey var Çıkmayan canda umut kesilmez Yankılanıyor beynimin duvarlarında Sesizliğimin ardında Yükselen gecenin sağır Herkesin derin uykuda olduğu Geç bir vakite Kıvrım kıvrım uykusuzluk Elinde sağa sola dönüşlerim Çürüyen iki yanım Geçmişin üç beş Nöbetin de gibiyim |
Tüm bedenime sirayet ediyor
"Saplandığım yerde
Çıkmak yerine daha da
Derine batar gibiyim
Bildiğim doğru bir şey var
Çıkmayan canda umut kesilmez
Yankılanıyor beynimin duvarlarında "
Şairler höykürür ama yıkılmaz..güzel şiirinizi beğenerek okudum ve sizi çokça tebrik ediyorum...