KARA HABER
Tuhaftı o gün
Sanki dünya başıma yıkılmıştı Aylardan Temmuz Günlerden salıydı... Nefes alamıyordum adeta İçimi içimi yiyor korkularım artıyor Sanki içime doguyordu Kötü bir şeyler olacak Kara bir haber alacak gibi oluyordum her an Ne saatler geçmek biliyordu Ne de ne de zaman... Öylesine yorgun öylesine bitkindimki İçimde fırtınalar kopuyor Kalbimde depremler oluyor Gözlerim bomboş yollara dalıp gidiyor... Bak yine yıllar geçti o günlerin üzerinden Ne uzadım ne kısaldım ben Eskisi gibi seni ben bekliyorum Hemde gelemeyeceğini bile bile Kendimi kandırıyorum Kendimi avutuyorum belkide... HANİ O ZAMAN HER ŞEYE İLAÇTI YILLAR GEÇTİKÇE BAK KANADI YARAM EFKARLA İÇERKEN ŞU SİGARAMI HÜZNÜN RESMİ YANSIYOR DUMANINDAN BEN DAĞLARDA FERHAT BİLE OLURDUM YA DA ÇÖLLERE DÜŞEN GARİP MECNUN KEREM OLUP YANMAK OLSA DA SONUM SİTEM BİLE DÜŞMEDİ DUDAGIMDAN ŞİMDİ O DAĞLARI DUMANMI SARMIŞ ŞİMDİ O BAĞLARI HAZANMI SARMIŞ ARTIK O GENÇLİKTEN NEYİM Kİ KALMIŞ SADECE KÜLLENMEYEN BU SEVDAMDAN BİR KARA HABERİN TEZ GELİVERDİ BENİ DE SENLE KABRE KOYUVERDİ RUHUM GÖÇMEDEN SENİN OLUVERDİ HİÇ ŞÜPHE ETME BUGÜNDEN YARINDAN RECEP DEMİRAY KARA HABER... |
"Kara Haber"li ve duygusal bir şiir okudum, yüreğinize sağlık…
Şiir yeni bir yaşamdır…
...........................................Selam ve saygılarla..