Yolun sonuYaşlanırsın, kan donar, nabız tekler, ter soğur Avucunda yaz sakla, gün, güneş; kışa lazım Gülsem el alem kınar, ağlasam cana ağır Hayatın son deminde, bir parça neşe lazım Tükenerek, tüketiriz, eriyen mum misali Toprak su ve oksijen, insanın yekün hali Yaradılıştan beri, can gövdeye gireli Var oluşun kaynağı, nefes; güneşe lazım Yanılmaz, aşk olmadan, çiğdir; gönül öncesi Konup göçermiş her can, çözülmez bilmecesi Taşlaşmış yüreklerin, sevgisizdir güncesi Oksanıp sevilmeler, şefkat; her başa lazım Özgürlüğün tadına baktı isen bir kere Zincirler zaptemez, dar gelir; tüm yer küre Çıktınsa düşe kalka, dayanıp dizde fere Asıl hedeften geri, firen; inişe lazım Aliye Uyanık /BOZOK KIZI 11.01.2019 |
Gönülden tebrik ederim. Kaleminiz daimi olsun.
Saygılarımla.